Donderdag 23 juni 2016
Ontwaken in Sprendlingen, Duitsland
KM
GPS 49.86269
7.97615
We rijden de camper naar de P van de REWE
supermarkt aan de overkant van de straat.
Helemaal in de hoek van de P kunnen we zelfs compleet in de schaduw staan. En dat is fijn
met nu al een temperatuur van 25 graden. Monique haalt broodjes en met de
schuifdeur open ontbijten we even later op ons gemak.
Terwijl ik de boel afruim en de camper klaarmaak voor het laatste stukje reis haalt
Monique nog wat meer boodschappen om straks thuis de eerste dagen op gang te
komen.
We maken een kleine omweg via Bad Kreuznach om voor wat mensen een aantal flessen
Berentzen Apfelkorn in te slaan.
En dan naar huis.
Zoals door velen om gevraagd nemen wij het goeie weer uit Griekenland
mee. En van wat we de afgelopen weken begrepen menen te hebben zit iedereen er met
smart op te wachten.
Halverwege de middag kan Monique dan
eindelijk haar moeder in de armen nemen. En dat duurt dit jaar effe wat langer
dan andere jaren. De eerste keer zonder Tonnie…
Nabeschouwing:
En zo komt er een einde aan
deze vakantie naar het tot nu toe voor ons favoriete campervakantieland
Griekenland. Voor de tiende keer met de camper(dacht ik).
Inmiddels hebben we al aardig wat van Griekenland gezien. Met de camper hebben
we het vasteland van oost naar west en van noord naar zuid doorkruist. En
gehopt naar de eilanden Kefalonia, Lefkas, Evia, Thassos, Naxos en Elafonissos.
Voordat we met de camper gingen reizen bezochten we via vliegreizen de eilanden
Rhodos, Kreta, Zakynthos, Corfu, Karpathos, Samos en Naxos.
Nu geeft een vakantie met een vliegtuig en in een appartement of hotel
natuurlijk een heel andere beleving dan met een camper. Dat is dan toch
lastiger vergelijken.
Dit jaar voornamelijk Kythira dus. Een bezoek aan dit eiland hadden we al
langer in ons hoofd, en we hadden wel al zo’n voorgevoel dat het ons goed zou
gaan bevallen. Temeer omdat het als een niet-toeristisch eiland bekend staat,
omdat er weinig te vinden is over mensen die het eiland met een camper bezocht
hebben, omdat er slechts één camping is die ook nog alleen voor tentjes
geschikt is, omdat er heel goed te wandelen schijnt te zijn, en omdat er
prachtige eenzame baaien zijn.
Dankzij YouTube filmpjes en Google Earth werden we alleen nog maar
enthousiaster.
Van de vijf weken vakantie die we hadden zouden we maximaal 3 weken op Kythira
kunnen blijven. Maar we hielden er ook rekening mee dat we het na één week
misschien wel gezien zouden hebben. Maar het werden er dus drie. En dat was veel
te kort!
We voelden ons echt welkom en te gast op
het eiland. Grieken die we spraken waren oprecht geïnteresseerd in ons. Heel
anders dan bijvoorbeeld in Nafplio waar we de laatste dagen van deze reis doorbrachten.
Daar waren we toerist numero zoveel.
Er zijn prachtige afgelegen baaien en stranden op Kythira waar we soms dagen en
nachten lang alleen verbleven, op een enkele toerist of local na. Daar moet je
van houden natuurlijk. Wij doen dat. In het hoogseizoen zal het op sommige
plekken waarschijnlijk een stuk drukker zijn.
Ook voor wandelen is Kythira een fantastisch eiland. We raden het boekje
‘Kythira doorlopend’ aan van Frank van Weerde.
Fietsers zie je nauwelijks op een enkele mountainbiker na. Als je van klimmen
houdt is er veel leuks te doen op de ATB.
Kythira is geen eiland voor de echte shoppers. Eigenlijk is er alleen in
Kapsali wat te snuffelen, maar dan moet het wel hoogseizoen zijn. Kapsali is dan
wel de meest chique plaats van het eiland, maar verwacht geen Saint-Tropez
gebeuren!
Boven Kapsali ligt de prachtige en
karakteristieke hoofdstad Kythira. Absoluut een rondslentering waard. Zorg dat
de batterij van je camera is opgeladen, want veel fotogenieker wordt het niet.
Ook fotogeniek is de oude verlaten stad Kato Chora. Te bereiken via o.a.
Mylopotamos, een leuk maar klein dorpje, vooral bekend vanwege de watermolens.
En het is leuk en goed eten onder de grote platanen bij de taverne Platanos.
De echte marktbezoekers zijn in een uurtje ook wel klaar in Potamos, min of
meer het toeristisch centrum van het eiland. Een leuk plaatsje wel. De al
eerder genoemde Frank van Weerde zit hier met zijn kantoor en heeft veel
informatie over het eiland. Als je met je gezicht richting ingang van de kerk
staat zit hij aan de rechtse kant. Ga er eens kijken.
In Potamos vindt je o.a. ook een (kleine) supermarkt, bakker, slager en
kaasboer.
Ons verblijf op Kythira begon en eindigde
in Diakofti. De kleine baai kan wedijveren met de mooiste tropische locaties
vinden we. Wat een droomplaat(s)je!
Het is opvallend schoon op het hele eiland! Hoe anders dan grote delen van de
rest van Griekenland. We hebben op Kythira zeer zelden rommel langs de kant van
de weg gezien.
Witte-verf fabrikanten doen hier goeie zaken. Verspreid over het eiland hebben
we veel schilders aan het werk gezien. Huizen/gebouwen die wit zijn lijken wel
elk jaar opnieuw geschilderd te worden.
Hoewel Kythira tot de Ionische eilanden behoort vinden we het qua sfeer meer
lijken op diverse eilanden van de Cycladen. [http://www.grieksegids.nl/griekse-eilanden.php]
Met de camper naar Kythira?
Met iets wat heel veel groter is dan onze bus kan het lastig worden op sommige
wegen/ door sommige dorpjes. Een achterwielaandrijver is op zijn plaats op
sommige trajecten want het kan goed steil omhoog gaan. Een 4x4 is uiteraard het
best. De hoofdwegen zijn goed, de onverharde wegen bij vlagen slecht. De
verharde en onverharde wegen naar enkele baaien zijn soms zeer steil en
voorzien van echt scherpe haarspeldbochten. Dus ook een camper met een vrij lange
oversteek achter de achteras kan het lastig hebben op Kythira.
Heel erg breed moet hij ook niet zijn want begroeiing langs weerszijden van de
weg heeft op diverse plaatsen de neiging elkaar op te zoeken.
En als je nerveus wordt van smalle doorgangen ga dan niet door Kato Hora!
Wij hebben vaak gezegd ‘wat zijn we blij dat we een bus(je) hebben’. Maar ook
‘hadden we nu maar een 4 x 4’. Zo is het altijd wat.
Vrij staan was nergens een probleem. Wat moet je ook als er slechts één camping
is, en dan alleen nog voor tentjes?
Je moet dus selfsupporting zijn wat betreft
je stroomtoevoer.
Water tanken en toilet en vuilwater lozen zou geen probleem moeten zijn op
Kythira. Er zijn verschillende dorpjes die een openbaar toiletgebouw hebben. En
bij restaurants en enkele supermarkten zijn buitenkranen, soms met slang. Wel
wat besteden uiteraard.
Veel grote supermarkten vindt je overigens niet op het eiland. Maar er is her
en der genoeg te koop.
Een aantal restaurants/bars is in mei/juni nog niet geopend. Voordeel daarvan
is dat de keuze een stuk gemakkelijker wordt…
Ik kan nog veel meer schrijven over
Kythira, maar eigenlijk heb ik dat al gedaan in de dagverslagen. Lees maar eens
terug.
We hebben herhaaldelijk van eilandbewoners
te horen gekregen dat we maar goed reclame moeten maken voor het eiland. Die
zien dus graag meer bezoekers.
Maar met de camper??
Ja en nee. Wij hopen en verwachten dat het
nooit echt druk zal worden met campers. En dat vinden we wel prima…
Wat een bijzonder eiland!
En de groeten van Monique en Michel
